Al 4 weken op weg

Een updateje terwijl ik vanuit het raam een uitzicht heb op bergen en koffieplantages.

Het begint al wat te worden, onze reis, en natuurlijk gaat het veel te snel. We hebben weer een hoop gezien en gedaan sinds de vorige update.

Na onze leuke maar uitputtende hike naar de Lost City hebben we ons vliegticket geboekt naar Medellin, in het midden van het land. In de tussentijd hadden we nog een week om de kust te verkennen. We zijn naar het bijna-noordelijkste puntje van Colombia geweest, een vissersdorpje in the middle of nowhere, waar we met bus en truck heen moesten. De bussen hier zijn sowieso een avontuur, met natuurlijk mooi uitzicht, maar ook vaak met harde salsamuziek of folkloremuziek, een film (vaak met veel bloed en natuurlijk spaanstalig), en vooral veel op de rem springen en dan weer het gaspedaal keihard indrukken. Hoezo niet inhalen in de binnenbocht op een heuvel? Met de pick-up truck zijn we door een ontzettend mooi woestijnlandschap gereden, met zandvlaktes en cactusvelden, waartussen af en toe een Indianendorpje waar we dan een man of vrouw in felgekleurde jurk afzetten. Er staat daar voortdurend een stormachtige wind vanaf het land zonder dat er op zee golven ontstaan, waardoor het bekend staan om kitesurfen. Verder is er in het dorpje zelf gewoon niks. De huisjes zijn van de kern van cactussen gemaakt wat er uit ziet als hout, maar mensen zijn overdag ver te zoeken. 's Avonds komen ze meer naar buiten, waarschijnlijk omdat het dan koeler is. Het dorpje wat uit iets van 100 huizen bestaat heeft 60 'hospedajes' (guesthouses), waar je meestal in een hangmat kan verblijven. Een bijzondere plek om te zien, echt een eind-van-de-wereldgevoel. Je wordt op een gegeven moment alleen wel gek van de constante wind, al maakt het de hitte wel draagbaarder. Op de terugweg zaten we in een truck met een stuk of 6 geiten (naast een stuk of 12 mensen), waarvan Chris er eentje de truck in heeft getild. Het filmpje ervan (en nieuwe foto's) staat op mijn dropbox site: https://www.dropbox.com/sh/9zzjiqhvpnlqf3s/BFLLovKAOS?n=2355182
Over de mensen die in het gebied wonen zijn we te weten gekomen dat de meisjes bij hun 1e ongesteldheid 12 maanden in een soort schuur gestopt worden, waar alleen vrouwelijke familieleden bij mogen komen. 1x per maand mogen ze er uit. Daarnaast besteden ze de tijd aan het leren van weven van tassen en chinchorros (een soort luxe, hele comfortabele hangmatten). Na het jaar mogen ze weer de schuur uit. In het verleden werden ze dan uitgehuwelijkt, maar tegenwoordig kiezen meer meisjes ervoor om naar school te gaan. Zorgt er wel voor dat je anders kijkt naar de vrouwen die bij je in de truck zitten!

Naast dat dorpje hebben we het ook nog erg leuk gehad in de kuststad Cartagena, wat bestaat uit kleurrijke huizen, blije mensen en veel toeristen. Heerlijk om rond te slenteren. Ook erg leuk is dat men hier 's avonds de deur uit gaat om te socializen op het lokale pleintje (een kerkplein, een parkje, etc.). Van jong tot oud zitten mensen te kletsen, te voetballen, een biertje te drinken etc. Leuke gewoonte en zeker goed te doen met het warme weer.

Nu in Medellin aangekomen is het best weer een cultuurshock. We waren redelijk gewend aan het Caribische: kleine huisjes, veel rotzooi op straat, meer donkere mensen, snelle spraak, veel droge landschappen, veel geiten en zwerfhonden. Medellin komt georganiseerder en schoner over, mensen praten een stuk langzamer, zijn naar onze maatstaven beter gekleed. Maar ook hier heb je de krottenwijken met golfplaten daken. Mensen lijken echter nergens echt arm. Je ziet een hoop mollige vrouwen en mannen, dus honger lijken ze niet te hebben.

Natuurlijk valt er veel meer te vertellen, maar dit zijn denk ik wel de highlights. Anders hebben we straks niks meer te vertellen als we terugkomen! :)

Nieuwe foto's en filmpjes staan op
https://www.dropbox.com/sh/9zzjiqhvpnlqf3s/BFLLovKAOS?n=2355182

en op:
https://www.dropbox.com/sh/f3bko1qv6xb0ub6/2_T5fOmBRk